مقدمه
یکی از مشکلات عمده در نظام سلامت کل دنیا خودکشی است. خودکشی و اقدام به آن در اجلاس سازمان جهانی بهداشت در سال 1996 یک مسئله مهم بهداشت عمومی و رفتاری ضداجتماعی اعلام شد. این پدیده علاوه بر زیانهای شخصی و خانوادگی، یک زیان اجتماعی هم شمرده میشود. در بسیاری از فرهنگها، خودکشی عملی ننگین، گناهآلود، شرمآور و نشانهی رفتارهای خودخواهانه یا فریبکارانه تلقی میشود. این باورها هم در جامعه وجود دارد و هم در بین کسانی که افکار خودکشی دارند. دین اسلام به کرامت انسان و جانشین خداوند بودن انسان در روی زمین تأکید کرده و جان انسان را امانتی میداند که به او داده شده است. خداوند صراحتاً به کسانی که خودکشی کنند، آتش دوزخ را وعده داده است (قرآن کریم، سوره نساء، آیهی 29). اولین نگرش علمی به خودکشی در سال 1737 میلادی به وسیله دی فانتن صورت گرفته است. وی برای اولین بار کلمه suicide را در فرانسه به کار برد که در سال 1762 به وسیلهی آکادمی علوم پذیرفته شد. این کلمه ترکیبی از دو کلمه لاتین sui به معنی “خود” و cide به معنی “کشتن” است. خودکشی و رفتار خودکشیگرایی یک مسئله پراهمیت و قابل توجه است. خودکشی بعد از تصادفات و قتل، سومین عامل تجربهی مرگ در نوجوانان و جوانان (15 تا 25 سال) است و رفتار خودکشیگرایی با خطر قابل توجه اقدامات چندگانه، افزایش هزینههای مربوط به مراقبت از سلامت و رنج و عذاب نوجوان و خانواده رابطه دارد. افکار خودکشیگرایانه نسبت به خودکشی موفق شایعتر است و به عنوان یک عامل خطرناک عمده برای رفتار خودکشیگرایی مورد توجه قرار میگیرد. علاوه براین نزدیک به 90 درصد نوجوانان اقدام کننده به خودکشی یک اختلال روانپزشکی قابل تشخیص دارند و اکثر آنها یک اختلال خلقی دارند. سازمان بهداشت جهانی علل خودکشی را بسیار پیچیده و مختلف میداند که میتوانند در پنج عامل روانشناختی، زیستی، فرهنگی، اجتماعی و محیطی طبقهبندی شوند. چندین عامل خطرناک برای اندیشهپردازی و رفتار خودکشیگرایی وجود دارد که شامل جنبههایی از خود رفتار خودکشیگرایی، وجود اختلالهای روانپزشکی در نوجوان به خصوص اختلالهای خلقی، اختلال شخصیت، عوامل مزاجی و روانشناختی، عوامل زیستی و عوامل خانوادگی و محیط خانواده میباشد. از عوامل روانشناختی، پنج عامل با اندیشه و اقدام به خودکشی در نوجوانان و جوانان ارتباط دارد که عبارتند از ناامیدی، اعتماد به نفس پایین، ناتوانی جهت کنار آمدن با احساسات، گوشهگیری و انزوای اجتماعی و انگیزه برای خودکشی.
آن چه در این کتاب تشریح شده است مروری است بر اطلاعات حاصل از تحقیقات علمی در مورد خودکشی که تلاش شده است به زبانی ساده بیان شوند. شناخت عوامل خطر در خودکشی، شناخت باورهای غلط در مورد خودکشی، روش های پیشگیری و مداخله در بحران خودکشی ازجمله مطالبی است که ارائه شده اند. یک فصل از کتاب با عنوان مدیریت خودکشی محتوای جلساتی را که یک مشاور یا روانشناس یا مددکار باید در مواجهه با مراجع خودکشی گرا بداند تشریح کرده است. آموزش خانواده ها در این زمینه در پیشگیری از خودکشی بسیار موثر خواهد بود. امید است که مطالب این کتاب بتواند در جهت آموزش های کاربردی به کسانی که در زمینه آسیب های اجتماعی بخصوص در بحث اورژانس اجتماعی فعالیت دارند کمک کننده و مثمر ثمر باشد.
عباس صادقی
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.